Theorie in de praktijk...
Ik heb een duidelijk doel voor ogen: (hoogbegaafde en hoogsensitieve) kinderen een stap vooruit helpen in hun ontwikkeling vanuit mijn eigen coachingspraktijk. De eerste stappen zijn genomen: diploma's op zak van super interessante opleidingen, een perfect passende naam voor mijn bedrijf en aan de slag gegaan met mijn website. 'Dan ben je er toch?' hoor ik je denken. Niets is minder waar. Mijn grootste berg die ik nu moet beklimmen is mezelf laten zien aan een groter publiek.
Met 17 jaar marketing ervaring zou dat niet zo'n probleem hoeven zijn. Ik weet precies hoe het werkt om overhemden of waterfilters onder de aandacht van het grotere publiek te brengen, maar mezelf... dat is echt een ander verhaal. Na een ochtend waar ik me alweer bezighield met pietluttige aanpassingen op mijn website en mezelf alweer op mijn kop gaf dat ik veel beter mensen kon gaan bellen met een 'verkooppraatje', besloot ik in mijn opleidingsmap van Moed om te Falen (een heel toffe, leerzame training van the School of Play) te duiken.
Ik stuitte op de theorie van de prikkelberg, over stress en de hoeveelheid energie die iets kost. Perfect passend dus bij mijn eigen te beklimmen berg...
Een stukje theorie: de prikkelberg bestaat uit 4 stappen.
Bij stap 1 sta je nog voor de berg. Als je voor de eerste keer iets gaat doen kun je er onbevooroordeeld in stappen. Denk aan een peuter die zonder gevaar te zien de trap naar beneden afdaalt. Maar gedurende je leven leer je van opgedane ervaringen en feedback. En deze neem je mee, of je nu wilt of niet. Heel vaak in de vorm van negatieve gedachten en gevoelens. De laatste weken hoor ik vaak de stem van mijn oud leidinggevende: je bent niet creatief genoeg, jouw ideeën zijn niet goed genoeg. Onze meningen hierover verschilden, maar daar gaat het nu niet om ;-). Wat er wel toe doet is dat dit stemmetje ongevraagd blijft doorzeuren. Lastig om dan niet weg te rennen en te stoppen met al mijn plannen. Deze plek vóór de berg herken je aan het feit dat negatieve gedachten negatieve gevoelens creëren, de stress loopt op. Ik stond dus overduidelijk vóór de berg. Fijn om dit inzicht te hebben, want als je weet dat je vóór de berg staat zijn er dingen die je wel kunt doen, namelijk met kleine stapjes in beweging komen...
Met dit in mijn achterhoofd kon ik weer aan de slag, met kleine stapjes. En ik wist wat te doen. Met nieuwe energie stuurde ik een mail naar enkele oud-studiegenoten met de vraag of zij mijn nieuwe website wilden bekijken. Heerlijk: even contact met hen (wat altijd fijn is), constructieve feedback op mijn website en het belangrijkste, nieuwe energie om door te gaan.
Als vanzelf begon ik aan mijn klim op de berg (stap 2 van de prikkelberg). Ik deed enkele laatste aanpassingen aan de website, schreef een blog, maakte flyers én belde een aantal mensen om mijn plannen mee te delen. Ik belde 1 persoon per dag, omdat ik voelde dat dat genoeg was. Zelfzorg is belangrijk bij deze klim, dus ik dronk wat vaker een kopje thee en plande mijn werkzaamheden zo goed mogelijk.
En daar stond ik 'ineens' bovenop de berg (stap 3). Mijn website live en mijn flyers besteld. Nu is het belangrijk om te genieten van het prachtige uitzicht boven op de berg en om daarna zonder kleerscheuren weer naar beneden te klauteren. Soms gebeurt het namelijk dat het poppetje naar beneden tuimelt: de beloning valt tegen of je bent in de overlevingsstand gegaan omdat het toch te spannend was. In mijn geval ging het goed! Ik zie alweer een nieuwe berg die ik graag ga beklimmen.
Hoe zou het zijn als we de theorie van de prikkelberg in kunnen zetten bij onze kinderen? Een voorbeeldje ter verduidelijking. Voor sommige kinderen is het geven van een spreekbeurt veel te spannend en veel te groot. Stap1: Ze weten niet waar te beginnen en doen er eindeloos over om te starten, dit geeft veel stress. Stap 2: ze komen pas op het laatst in actie (na heel veel stress en strijd thuis). Stap 3: Op het moment zelf dreunen ze hun spreekbeurt op vanuit de overlevingsstand, vaak hebben ze die dag buikpijn of hoofdpijn. Daarna komen ze compleet overprikkeld thuis (Stap 4).
Ik denk niet dat deze kinderen veel geleerd hebben...