Pff weer een dag om. Na een intensieve dag op je werk ben je thuis gekomen, snel je kinderen opgehaald, snel wat eten op tafel getoverd, daarna nog wat tijd doorgebracht met je kinderen en je man en dan plof je eindelijk, uitgeteld op de bank. Om je na een paar uur zappen omhoog te hijsen en in bed te kruipen. Daar lig je nog een tijdje wakker, je kunt de slaap niet vatten. Is dit het nou? Is dit hoe je het leven voor je zag een aantal jaar geleden?

​

Je werk biedt niet de uitdaging die je hoopte toen je daar de eerste dag begon. Het bestaat meer en meer uit routineklusjes en doe-taakjes. Terwijl jouw snelle, gevoelige jij zoveel mooie kansen ziet om op wat voor manier dan ook te groeien. De mensen zijn ook niet helemaal wat je ervan gehoopt had. De paar inspirerende collega's zijn vertrokken omdat ze het niet meer naar hun zin hadden. En jij hobbelt maar door. Gedachten als 'ach het is overal wel wat' en 'maar het is wel lekker dichtbij, dat is handig met de kinderen' houden je op de been. Maar af en toe ben je bang dat je het niet heel lang meer volhoudt. Je lijf doet namelijk steeds vaker iets waar jij geen raad mee weet. Uiteraard wuif je dit weg. Net als de meeste andere gevoelens laat je ze niet echt toe.

​

Thuis hou je alle ballen in de lucht. Jij bent het die het vuilnis buitenzet, die de kinderen haalt en brengt naar school en de sportclubs, die ervoor zorgt dat jullie als gezin dingen ondernemen. Uiteraard ben je ook de beste was- en poetsvrouw, de meest attente dochter, de liefste vrouw en de aller- aller-beste en leukste moeder. Toch? Nou... daar twijfel je steeds vaker aan. Het lukt je niet meer om de positieve vrouw en moeder te zijn die grapjes maakt en leuke dingen doet. Je moppert en zeurt meer dan je wilt. Je bent niet je optimale jij en daar voel je je dan vaak schuldig over.

​

Waar ben JIJ eigenlijk in jouw verhaal? Wat komt er van jouw eigen dromen terecht? Je bent vaak te moe om je hiermee bezig te houden. Je voelt je schuldig omdat je niet voldoet aan alle verwachtingen van iedereen (waaronder die van je kritische zelf). Aan het einde van de dag kun je niet meer en toch val je ook niet lekker in slaap. De stress balans slaat de verkeerde kant uit. Je ervaart meer negatieve dan positieve stress en bent terechtgekomen in een vicieuze cirkel. Je wilt het anders, maar weet niet hoe. Alsof je gevangen zit in een manier van leven die je eigenlijk niet wilt. Je droomt van meer vrijheid, plezier, ontspanning en dingen doen die er echt toe doen én die je leuk vindt. Je droomt dat je nu eindelijk stappen gaat nemen op jouw eigen Superheld Reis.

​