Ik zit er weer klaar voor. Ben benieuwd wat er komt. Mijn hoofd wilde al bedenken over wat te schrijven vandaag, maar het lukt me toch om er blanco in te gaan. Ik voel wat onrust in mijn lijf. Het beweegt van mijn onderbuik wat naar boven. Ik ga er even naar toe. Wat fijn dat ik dit de laatste jaren geleerd heb. Ik weet nog dat ik bij mijn laatste werkgever heel vaak aan het einde van de dag met een soort weemoedig/vlak gevoel uitklokte (ja dat moesten we toen nog…). Nu begrijp ik veel beter wat dat gevoel was, namelijk het niet luisteren naar honderden signalen gedurende de dag. Gewoon wegstoppen en doorgaan. Maar ooit moet het eruit en dat was in mij geval dus met een bore-out.
Ongelofelijk hè, dat dat bestaat? Ziek van verveling! Ik kan er nog altijd met mijn pet niet bij. En toch is het relatief makkelijk uit te leggen. Je voelt je het beste als je je dagen doorbrengt met het juiste aantal prikkels van de juiste kwaliteit. Je kunt dus wel heel veel prikkels binnenkrijgen op een dag, maar als deze van de verkeerde kwaliteit zijn, loop je leeg. Ook als je veel te weinig prikkels krijgt van de juiste kwaliteit, heb je kans dat je leegloopt. Ik probeerde in het begin dat ik me wat minder goed begon te voelen onbewust prikkels van goede kwaliteit toe te voegen tijdens en na werktijd. Zo ben ik gestart met (foto)cursussen en opleidingen waar ik energie van kreeg. Dit waren voor mij juiste prikkels, maar helaas sloeg de prikkelbalans de verkeerde kant op, zodat ik na een tijd ook hiermee stopte. Geen energie voor, dus ik doe het maar niet meer…
Ongelofelijk hè, dat je niet weet dat het van levensbelang is dat je dingen doet die je echt leuk vindt? Ik blijf dat raar vinden dat het mij (en waarschijnlijk een hele hoop anderen) nooit verteld is dat je dingen moet doen die je echt heel leuk vindt. Hoe zou de wereld eruit zien als je als prioriteit hebt om echt leuke dingen te doen net als toen je klein was? k ben ervan overtuigd dat we als volwassenen een veel speelser, vrijer en echter leven zouden hebben, met minder stress. We verliezen de drive om dingen te doen die als spelen voelen, omdat de maatschappij andere dingen van ons verwacht. “Zorg dat je huiswerk af is, zorg dat je hoge punten haalt, zorg dat je beleefd bent, zorg dat je een brave, hardwerkende burger bent, zorg dat je eerst alle klusjes afrond, zorg dan nog goed voor je vrienden, familie en omgeving en stel dat er dan nog tijd over blijft, doe dan maar iets wat je ook wel leuk vindt”.
Ongelofelijk hè, maar waar, dat is de maatschappij waarin we ons bevinden. Ik probeer vandaag te doen waar ik echt blij van word en zet dat eens bovenaan op mijn agenda. Doe je mee?
Comentários