top of page

Vier je blunders!

Over inzichten gesproken...



Een maand geleden startte mijn eerste Mijn Superhelden ONLINE Club met 8 enthousiaste kids. Als ik daar nu aan terug denk verschijnt er meteen een dikke, tevreden glimlach. Direct na die eerste sessie, dacht ik daar heel anders over, er kon geen lachje vanaf. Ik kroop na afloop als een wanhopig schepseltje, rillend van alle emoties, met een deken op de bank...


Nieuwsgierig naar de kinderen (en ook naar mezelf) begin ik de sessie. Ik voel iets meer dan gezonde spanning. Ik ben er klaar voor: telefoons uit, Zoom aan, oefeningen binnen handbereik. Let's go!

En daar ga ik fanatiek en enthousiast van start, zo in opperste concentratie dat ik 1 dingetje vergeet.... Te checken of alle kids er wel zijn. En je voelt het al aankomen, ik mis er een! In mijn ogen een van de grootste fouten die je kunt maken als online coach. Deze lieve meid kijkt al een kwartier naar het zwarte scherm van de waitingroom. Ontsnapt aan het alziende oog van de 'juf'. Ondanks veel flatermomenten waarmee ik al heb mogen oefenen, doet deze toch pijn. Ik laat haar 'binnen' en zonder na te denken zeg ik: "Dat was niet zo'n slimme zet. Roep maar even boe met z'n allen." De sessie verloopt verder prima, de kinderen genieten. Maar mijn reactie is overduidelijk: de eerste en de laatste keer, dit doe ik NOOIT meer. Wat een blunder...

Ik bel direct de moeder van het meisje om mijn excuses aan te bieden en haar reactie is een keiharde schaterlach, niks geen verwijten. En gelukkig kan ik daardoor ook milder naar mezelf kijken. De 'fout' van iemand vergeten voelt al snel minder groots, maar mijn eigen reactie hierop houdt me 's nachts nog wel een tijdje bezig.

Mijn Superhelden ONLINE Club is een speelse en leerzame training voor (hoogbegaafde/hoogsensitieve) kinderen. Een training die gaat over zichtbaarheid, kwetsbaarheid, emoties toelaten, fouten maken en dat alles met een groeimindset. Daar past mijn reactie van boe roepen echt niet bij! De sessie erna grijp ik terug naar het gemaakte foutje. Eerst laat ik de kids de tekst IK OOK op een papiertje schrijven en vraag ze om dit papier in de lucht te steken als ze zichzelf herkennen in het verhaal. En dan vertel ik ze het volgende waargebeurde verhaal ;-).





Er was eens een mevrouw, die heel graag online trainingen voor kinderen wil geven. Die mevrouw legt de lat voor zichzelf heel erg hoog. Ken je dat? Zo hoog dat je de lat bijna niet meer kunt vasthouden? Ze wil het graag perfect doen, terwijl ze weet dat je van fouten leert.

Tijdens de allereerste training met een groepje lieve, enthousiaste kinderen vergeet ze een kindje 'binnen' te laten. De mevrouw voelt zich hier heel rot over. Zonder na te denken roept ze tegen de kinderen dat ze boe mogen roepen. Ze voelt zich al rot over de fout en begint zich steeds rotter te voelen. Na de sessie dacht deze mevrouw: "Dat ga ik dus nooit meer doen. Ik kan geen training geven aan kinderen. Ik bel alle ouders om te zeggen dat ik niet meer mee doe".

Na een wandeling en een telefoontje met een vriendin komt ze tot andere gedachten. De vriendin is ontzettend trots op de mevrouw en ze vertelt dat iedereen een fout kan maken. En later denkt de mevrouw: Wauw, wat ik net heb gedaan is goed. Ik heb grote moed getoond door voor de allereerste keer een online training te geven. Yessss, ik heb het gewoon gedaan! En de kinderen vonden het leuk! En ja, ik heb een foutje gemaakt, maar dat foutje is eigenlijk geen fout maar een groot leermoment!


De kinderen gniffelen vanaf mijn eerste zin, ze hebben meteen door dat het over mij gaat. Ik zie regelmatig de bordjes met IK OOK de lucht in gaan. Herkenning en lol! Dit gaat niet langer over schaamte en fouten maken, maar over kwetsbaarheid, speelsheid en leren! En laat dat nu precies mijn bedoeling zijn met deze Mijn Superhelden ONLINE Clubs. En ook nu verschijnt de dikke, tevreden glimlach als vanzelf op mijn gezicht als ik terugdenk aan het moment dat de kinderen en ik onze blunders durfden te vieren, onder luid applaus van de ander!



Recente blogposts

Alles weergeven

Lesje Geluk

bottom of page