Vandaag weer lekker de dag starten met schrijven. Adem in, adem uit. Tjonge daar gebeurt meteen iets. Wat is het? Ik voel iets rond-racen in mijn buik, van boven naar beneden en van links naar rechts. Even rechtop zitten, tjee daar gaat ie weer. Als een speer beweegt het door mijn buik. En wat is daar nog meer? Mijn ogen prikken en er verschijnt zowaar een traan op mijn wang... Ik kan nog geen woorden geven aan wat het is en waar het vandaan komt. Maar het is er, dus ik ga er eerst even naar toe. Even luisteren wie er wat tegen me te zeggen heeft.
Trots? Ben jij trots die daar rond-racet? Een traantje van ontroering dus? Wat mooi. En ja, het woord trots past wel bij deze ochtend. Mijn superhelden hadden hun verslag gekregen van school en daar mocht ik deze morgen van genieten. Een jaar geleden hebben we de beslissing genomen om over te stappen naar Montessori onderwijs en, jongens, wat zijn ze gegroeid. Ze zijn echt een stap dichterbij zichzelf gekomen. In het verslag van onze ene held staat: wat genieten we elke dag weer van je omdat jij zo lekker jezelf bent. Ja hoor, traantje, kom maar gerust verder. Het mag wel even.
En dan onze andere held. Zinnetjes uit het verslag die me bijblijven zijn dat ze steeds beter zelf keuzes maakt en dat ze vragen durft te stellen als iets lastig is of als ze gewoon nieuwsgierig is. Wat een prachtige stappen zijn dat richting het vinden van je eigen unieke pad. #trots
Alsof dat nog niet trots genoeg is voor 1 dag, kreeg ik vanmorgen een mailtje van een held die haar Superheld XL Reis bij me heeft afgerond. Ze had een paar daagjes vrij genomen voor zichzelf, gewoon om te genieten. En ze is aan het genieten, met volle teugen. Wat een overwinning, ze vond het eerder al moeilijk om 5 minuten iets voor zichzelf te doen... En daarnaast heeft ze al zoveel meer overwinningen behaald de laatste maanden. Stapje voor stapje, op haar unieke manier is ze een stukje dichterbij zichzelf gekomen. Ook dat maakt me super trots! En wat ze me verder mailde? "Wat ik zo fijn vind bij jou is dat je geen mening geeft over wat ik vertel en mij zelf met jouw methoden over mezelf laat nadenken én voelen. Je laat me in mijn waarde en wat ik ook doe het is goed in jouw ogen. Dank je wel!" Vooruit, dat maakt me stiekem ook wel trots op mezelf... Wat is dat toch? Waarom typ ik hier nou stiekem? Het maakt me gewoon hartstikke trots op mezelf!
De race in mijn buik is tot rust gekomen. Ik heb een zakdoekje vol gesnotterd en kan met een opgeruimd gevoel aan deze dag beginnen. Trots, wat ben je toch een mooie emotie. Dank je wel dat je zo af en toe even voorbij geracet komt.